Böyük Partlayış`dan evvel ne var idi?
“Heç kes bilmir!” – deye cavab verir bu suala, Harvard`dan Avi Loeb. Sonra ise “Belke kainatımızdan önce heç bir şey yox idi, belke de kainat arxa-arxaya Böyük Partlayış merhelelerinden keçir. Amma bu ve ya o biri hipotezi destekleyecek heç bir empirik bilgi yoxdur”.
Mehz "Böyük partlayış"a qederki müddetde nelerin baş verdiyini Elm alemi bilmediyinden, hemin periodu "Böyük partlayış" adlandırırlar.
Bu suala cavab tapmaq üçün alimlerin elinde iki nezeriyye var. Kvant mexanikası, hansı ki, en kiçik fundamental parçacıqların dünyasını öyrenir, o biri de Nisbilik nezeriyyesi. Her iki nezeriyye de öz sahelerinde uğurludur. Amma bir-biri ile uyuşmur !
Eslinde bu fikirle tam razilaşmaq mümkün deyil. Çünki evvela Kvant mexanikası elementar (fundamental zerrecikler ferqlidir) zerreciklerin mehz mexanikasını öyrenir, onların nece qurulduğunu xasselerini ve s. kimi suallardan ise yan keçir (bunu Standart Model adlanan nezeriyye öyrenir). Nisbilik nezeriyyesi ile Kvant mexanikası "uyuşmur" uğurlu ifade deyil. Nisbilik nezeriyyesini kvantlamaq olmur, bele desek daha düzgün olar. Çünki bu nezeriyyeler bir-birini inkar etmir.
Loeb, “Ta en başa qeder gede bilmeyimiz üçün, kvant mexanikası ile qravitasiyanı birleşdire bilecek nezeriyyeye ehtiyacımız var” – deyir. İllerle davam eden tecrübe ve araşdırmalardan sonra, bugün dörd fundamental qüvvenin (qarşılıqlı tesir, red. ilmar) varlığını aşkar edilib. Bunlar yerin cazibe, elektromaqnit, şiddetli ve zeif nüve qüvveleridir (azerbaycandilli edebiyyatda şiddetli ve zeif nüve qüvveleri müvafiq olaraq güclü ve zeif qarşılıqlı tesir adlanır, red. ilmar).
Yerin cazibe qüvvesini bilirik. Elektromaqnetizm atomu emele getiren nüve ve çevresinde dolanan elektronları bir-birine bağlayır. Şiddetli nüve qüvvesi, atom nüvesinin içindeki proton ve neytron kimi parçacıqları emele getiren ve kuark adlanan temel hissecikleri nüve içinde (görünür müellif kvarkları bir-birine bağlayan demek isteyib, red. ilmar) saxlayır. Zeif nüve qüvvesi ise, madde parçacıqlarının (elementar zerreciklerin, red. ilmar) deyişerek başqa madde halına (başqa zerreciklere, red. ilmar) keçmesine yardımçı olan qüvvedir.
Fizikler, son 20 ilde zeif nüve qüvvesi ve elektromaqnetizmanı elaqelendirdiler. Yeni bunların ana qüvvenin deyişik enerjilerdeki ferqli növleri olduğunu gösterdiler ! Kainatın ilk ortaya çıxdığı andan saniyenin 10 milyardda biri qeder zaman keçdikden sonra hemen ana qüvve ( ki, genişlemeyi tetiklemişdi ! ) – yeni elektrozeif qüvve iki qola ayrıldı : elektromaqnit ve zeif nüve qüvveleri.
Şiddetli nüve qüvvesi ile elektrozeif qüvveni tam da elaqelendire bilmeseler de, elm adamları bu dörd qolun kainatın ilk günlerinde tek ana qüvve olduqlarını düşünürler. Ancaq nisbilik nezeriyyesinin üzerine oturduğu yerin cazibe qüvvesi ise problemlidir. Çünki, o biri qüvveler ile qarşılaşdıranda çox-çox zeif qalır. Yene de, o biri qüvveler ancaq bir atom nüvesinin radiusu qeder menzile sahibdir, ancaq yerin cazibe qüvvesi kainatın bir ucundan o biri ucuna qeder uzanır. Qısası, bezi problemlerden ötrü Böyük Partlayış anına ve ondan öncesine çatmaq olmur.
P.S : Bezi alimler, Supersicim Nezeriyyesinin Nisbilik Nezeriyyesi ve Kvant mexanikasını birleşdirdiyini düşünür. Bunun haqda sonra danışmaq ümidile ...
ardı var...
Material fikrini.de forumundan götürülüb (müellif DeCatte) . Redakte eden ve şerhçi (göy rengli yazılar): ilmar